Een sigarenhouder van hardrubber

december 2010

In de tweede helft van de negentiende eeuw wordt caoutchouc ofwel hardrubber in de pijpenindustrie populair. Behalve voor mondstukken wordt het ook voor complete sigarenhouders gebruikt. Dat kan gebeuren omdat het laatste stukje van de sigarenpeuk zo verzadigd is van teer en nicotine dat dit toch nooit volledig wordt opgerookt. Hierdoor komt de sigarenhouder zelf niet met vuur in aanraking en dat mag ook niet want pararubber is brandbaar. Vat het vlam dan geeft het een hele vieze vettige rook af. Het ontwerp van deze houder is ontleend aan de populaire meerschuim sigarenhouder, de hoornvormige pijp waarin de sigaar wordt gestoken, op de steel in hoogreliëf versierd met een galopperend paard. Voor dit artikel werd dus niet gekozen voor iets origineels, maar juist het meest clichématige. Paarden in draf zijn nu eenmaal het meest gemaakt. De productie van pararubber pijpen vond zowel in Frankrijk plaats met Saint-Claude als voornaamste stad, als in Duitsland, waar Ruhla de belangrijkste plaats is. Het toeschrijven van deze pijpen aan een specifieke maker is buitengewoon lastig.

Amsterdam Pipe Museum APM 20.378

Archief object van de maand